(Trajactum 14-1-2014)
Het overkomt ons allemaal. Dat je even uit je gewone ritme bent en met afstand naar je dagelijkse bezigheden kijkt. Zo gebeurt ook mij op dit moment in Spanje. Wat hebben we het toch ontzettend goed, denk ik, als ik om me heen kijk, in het bijzonder naar de jongeren en mijn onafzienbare reeks Spaanse neven en nichten. Ze hebben nauwelijks of geen toekomst, de opleidingen zijn massaal (bijna geen werkgroepen, allemaal hoorcolleges), de middelen zijn minimaal. Vandaar ook dat zoveel Spaanse studenten met een ́Erasmo`, een internationale beurs, naar het buitenland vertrekken. Het is op dit moment ongeveer hun enige perspectief.
Maar al hebben we het in Nederland ontzettend goed, er gaat ook veel fout. Maar dan nodig is. En daarover, in het bijzonder waar het ́t Hoger Onderwijs betreft,
