Pagina's

donderdag 30 juni 2016

Op de rand van de zomer. Update Protocolitis

Grote drukte maakte dat ik even uit de picture was. Daarvoor excuses. Maar er is geen sprake van dat Protocolitis bezweken is. Verre van!

Maar wat is er in mijn tijd van stilte aan de andere kant eigenlijk gebeurd?
Laat ik van elk van deze vragen in komende dagen een apart artikeltje maken en hier om te beginnen alleen de prachtige tekening van collega Nanny Kok publiceren. Commentaar, me dunkt, overbodig (voor een grotere versie, klik op plaatje).


zaterdag 25 juni 2016

Hoe herken je een manager?

Een schaapherder hoedt zijn kudde op een berg. Op een gegeven moment stopt er een auto waaruit een keurig geklede heer stapt. “Wat een mooie kudde,” zegt die. “Als ik u kan vertellen hoeveel schapen uw kudde telt, mag ik dan een schaap uitzoeken?”

“Wat mij betreft prima,” zegt de schaapherder. De keurige heer vertrekt en komt de volgende dag terug met twee assistenten en een paar computers. Na een week hard werken gaat hij weer naar de schaapherder en zegt: “Het zijn er 234.”

“U zit er niet ver naast," zegt de schaapherder. "En omdat u er zo dicht bij zit, mag u toch een schaap uitzoeken”. De heer zoekt een schaap uit en wil vertrekken. Dan zegt de schaapherder: “Mijnheer, als ik raad wat uw beroep is, krijg ik dan mijn schaap terug?”

“Dat is goed,” zegt de heer.

“U bent manager,” zegt de schaapherder. “Hoe weet u dat?” vraagt de heer, verwonderd.

“Dat zal ik u uitleggen: in de eerste plaats doet u dingen die niets toevoegen, want ik weet natuurlijk precies hoeveel schapen ik heb. Vervolgens besteedt u aan deze onzin een heleboel tijd van uzelf en van anderen. En ten slotte, het allerbelangrijkste, u hebt geen verstand van schapen. En mag ik dan nu mijn hond terug?”

Wat deden de collega's?




Is er iets met de Kamervragen gedaan?

Het antwoord hierop kan heel kort zijn: nee. Met de Kamervragen is tot op heden niets gebeurd. Niemand is erop teruggekomen, de minister beraadt zich nog c.q. is nog bezig informatie in te winnen bij de Hogeschool. Maar aangezien de zaak daar ook niet zo erg opschiet laat het vervolg zich raden. En dan is het ook nog zomer. In september leven we weer in een andere wereld. Ook heeft iedereen het dan druk, druk.

Dus...








Wat schreven de media - indien ueberhaupt

In de afgelopen drie maanden (25 maart - 25 juni 2016) werd de HU een kleine 200 keer in de media genoemd, met hierbij de aantekening dat vele artikelen, bijv. in de diverse edities van het AD, dubbelingen zijn. Verreweg de meeste keren ging het niet over 'het gedoe' maar over, bijvoorbeeld, iemand die aan de HU gestudeerd heeft of een innovatieve aanpak van de opleiding bewegingsstudies. Ook wordt de HU nogal eens in ruimer verband genoemd, bijvoorbeeld als het gaat over inspraak op universiteiten en hogescholen.

Over 'het gedoe' stond er in afgelopen maanden in de media slechts het volgende (de artikelen in NRC Handelsblad niet meegerekend):
  • AD Utrechts Nieuwsblad d.d. 16 juni 2016: Geen fraude bij hogeschool (n.a.v. rapport PWC). Ditzelfde bericht stond op tal van andere plekken
  • De Telegraaf van 3 juni 2016. De HU heeft de Rotte-Appel Award in de wacht gesleept (voor Hogeschool of Universiteit die het slechtste omgaat met de medezeggenschapsraad). Stond ook op andere plekken
  • AD Amersfoortse Courant van 19 mei 2016, aankondiging Accountancy onderzoek PWC, zie ook eerst vermelde artikel (stond ook elders)
  • AD Utrechts Nieuwsblad van 13 mei 2016, Hogeschool Utrecht investeert half miljoen in verbeteringen. Bericht overgenomen van interview Bogerd met Trajectum. Het zou overigens interessant zijn hoe dat bedrag berekend is en waaraan het daadwerkelijk uitgegeven wordt/is of dat het hier om 'een lege doos' gaat
  • De Gooi- en Eemlander van 3 mei 2016: Lintje voor Baarnse Bonhof (daar valt dus nog wel iets meer over te zeggen)
  • AD Amersfoortse Courant van 6 april 2016: Artikel n.a.v. NRC-verhaal (in andere kranten & op websites stonden vergelijkbare notities), ook van de reactie van het SvB.
Dat is dus alles. Het is weinig, heel weinig en een zoveelste reden om te verwachten dat we na wat rituele dansen terugkeren naar de situatie van altijd.


vrijdag 24 juni 2016

Henk Hofland over protocolitis (avant la lettre)

Vorige week zaterdagochtend werd ik gebeld met het verhaal dat het slecht ging met Henk Hofland. Of ik een stuk wilde schrijven over zijn grote boek, Tegels lichten. Zo deed ik, het stuk staat in De Groene van deze week. Tijdens het schrijven van dat stuk realiseerde ik me pas hoezeer alles wat ik doe en denk in een traditie past - een traditie die in Tegels lichten fraai vertolkt wordt. Vandaar dat ik het stuk als volgt eindig:
Het zou, tot slot, de moeite waard zijn na te gaan of Hoflands analyse wellicht ook de meer recente geschiedenis geldt – de jaren Kok, Balkenende, Rutte. Eerlijk gezegd vermoed ik dat je een heel eind komt, zij het dat de motor van aanpassing in afgelopen decennia steeds meer bij anonieme in plaats van bij concrete autoriteiten is komen te liggen. Het zijn tegenwoordig immers niet zozeer de topmannen van partij en bedrijfsleven die via handjeklap de zaak in der minne schikken, het is een oneindige hoeveelheid regels, afspraken, protocollen en andere bureaucratische waanzinnen waardoor alles ‘geëgaliseerd’ lijkt te worden – lijkt. In feite gebeurt er, geheel in de lijn van Hoflands analyse, iets anders en is Nederland op oneindig veel plekken verstopt, letterlijk (alles ligt vast, zit vast, is stroperig, komt niet vooruit) en figuurlijk (je weet niet waar je ‘het’ zoeken moet). ‘Het spijt me, ik kan er ook niets aan doen maar zo zijn de afspraken/regels/protocollen’, aldus het standaardzinnetje waarmee de ‘voldongen feiten’ van tegenwoordig benoemd worden. Zo bezien krijgt Hofland met de centrale stelling van zijn boek wellicht nog wel meer gelijk dan hij ooit had kunnen vermoeden.

vrijdag 17 juni 2016

Een voorjaar van onrust aan de HU. Wat doet het CvB?

Verreweg het belangrijkste dat het CvB gedaan heeft sinds De Beroering begin april j.l. begon is praten of eigenlijk luisteren zoals zijzelf liever zeggen. Dat was een goede zet, denk ik. Wat minder goed is, is dat het daarbij, voor zover voor een buitenstaander te zien althans, gebleven is. Er is zelfs nog geen letter verslag van alle bijeenkomsten gepubliceerd. Ik ben toch wel benieuwd of men in staat is uit een en ander conclusies te trekken en of die conclusies ook wat opleveren. Want praten is goed, luisteren is beter maar in een geval als dit gaat het er natuurlijk om wat er gebeurt.

Is er dan helemaal niets gebeurd?

Jawel.

1. er is in opdracht van het CvB een onderzoek verricht door Price Waterhouse Coopers naar vermeende misstanden binnen de HU. Dit onder meer naar aanleidingen van beschuldigingen als deze. De conclusie verbaast niet: niets aan de hand (zie ook hier, d.d. 13-06). Ik vermoed dat zo'n beetje iedereen hierbij dezelfde reactie heeft als ik: mmm. Hier staat tegenover dat ik het wel met Bogerd eens ben dat het weinig zin heeft om hierover door te mekkeren, tenzij er bewijzen van evidente onregelmatigheden boven tafel komen. PWC is een een fatsoenlijk bureau. Weliswaar is het onderzoek grotendeels verricht op basis van door de HU zelf geleverde gegevens en betaalt de HU ook de rekening (er zou eigenlijk een apart potje voor dit soort zaken moeten zijn, beheerd door een onafhankelijke commissie), het neemt niet weg dat je onder zaken ook een streep moet kunnen zetten. Dit temeer als

2. er ook daadwerkelijk actie ondernomen wordt op die plekken waar de meeste rook is. Dat is schijnbaar gebeurd of gaat gebeuren. Als ik het goed begrepen heb (zie Besluitvorming eerste fase organisatieontwikkeling, schrijven van het Cvb d.d. 18 mei, hier te vinden) brengt de nieuwe 'sturingsfilosofie' (tip aan het CvB: neem een Medewerker Gewoon Nederlands in dienst) niet alleen een opheffing van de facultaire structuur maar ook van de 'transitieorganisatie HU Diensten' met zich mee. Dit betekent dat de persoon om wie het meeste te doen is geweest, we noemen geen namen, zijn baan kwijtraakt.

In dat kader, in het bijzonder voor de liefhebbers van goed Nederlands, dit screenshot uit de 'Besluitvorming eerste fase organisatieontwikkeling':


Het probleem met 'oplossingen' als bovenstaande is dat studenten en docenten er weinig tot niets van merken, althans nu nog niet. Ik schreef het op deze plek al eerder - en kreeg geen reactie: het CvB beweert dat 'verticale aansturing echt niet meer kan'. Vandaar maatregelen als de opheffing van faculteiten en de centrale van de HU diensten. Maar ondertussen gaan ze/we gewoon door met almaar meer formulieren, protocollen, excellsheets en andere onzin. Ikzelf zit nu bijvoorbeeld midden in de Onstage modder en worstel met inschrijvingsgedoe van studenten die van buiten de HU bij ons een minor volgen. We hebben zoveel regels bedacht - ik blijf het herhalen - dat die ons probleem geworden zijn. Les geven, dat gaat heel goed. Studenten begeleiden. Prima. Met collega's werken. Geen probleem. Maar al die rompslomp eromheen:

de oplossingen zijn het probleem. 


Pas als het CvB dat inziet, gebeurt er echt iets.

vrijdag 3 juni 2016

Waarom toch zo ingewikkeld? Pleidooi voor mensen in plaats van systemen

Ik wilde weten hoe ik een groep studenten van buiten de eigen hogeschool hun certificaten kon geven. Dat was in het verleden iedere keer weer een heel gedoe gebleken waarmee tientallen mensen zich bemoeiden (gewoon cijfers op een rijtje, papieren uitdraaien, handtekening eronder, daar heb je toch geen HBO opleiding voor nodig zou je denken) maar eindelijk, dit jaar, dacht ik te weten waar ik aan toe was. Ik moest zijn bij, laten we haar noemen, Marietje van Studievoortgang.

Vandaar vanmorgen een mailtje gestuurd aan Marietje. Helaas